Parlo Italiano!
3 maart 2015
Vorige week maandag was het dan eindelijk zover, mijn eerste Italiaanse les! Dit was wel op A2 niveau, dus het allerlaagste en nadat we waren begonnen met de uitgangen van de werkwoorden en het opnoemen van het alfabet, was ik er al snel over uit dat ik best een niveau hoger kan. Helemaal nadat de docente zo erg aan het articuleren was, dat het bijna weer lastig werd om haar te verstaan. De dag erna dus maar naar de B1 les gegaan, dit was gelijk een stuk lastiger maar qua begrip en lezen zit ik wel op dat niveau. Spreken is nog even een ander verhaal, dat moet ik echt meer gaan oefenen maar ik leer steeds meer mensen kennen dus dat moet wel goed komen. Vanaf nu dus iedere dinsdag en donderdag anderhalf uur italiaans en verder zoveel mogelijk in het italiaans doen buiten m’n onderzoek.
Met m’n onderzoek gaat het erg goed. Vorige week woensdag mocht ik zelf op de dieren opereren en dat ging goed! Het blijft wel eng hoor, maar volgens Luca kan ik het over een paar keer prima helemaal doen, dat kan hij mooi thuis blijven :P Deze week beginnen we met de echte experimenten! Dus vanaf nu gaat het een stuk drukker worden overdag.
Daarnaast hadden we afgelopen weekend de welkom dagen voor alle Erasmus studenten. Dit begon vrijdag met een inleidend praatje in het Italiaans waarvan niemand het erg vond dat het niet vertaald werd (we zijn zo blij dat jullie er zijn, jullie zijn de toekomst… bla, bla, bla.). Daarna begon het leuke deel, de kroegentocht! Na kennisgemaakt te hebben met een aantal Fransen en Britten, zochten we drie kroegen op. Omdat we vrij vroeg al begonnen, en geen fatsoenlijke maaltijd hadden gekregen, was iedereen er rond half 1 wel klaar mee en gingen we naar huis na een gezellige avond. Zaterdagavond stond er weer een stapavondje op het programma, eerst in een van de kroegen waar we de vorige avond ook waren, waarna we de bus namen naar een club net buiten de stad. Of nouja club, een aangeklede loods tussen de akkers. Wederom was het een erg gezellige avond, met dezelfde mensen als de avond ervoor. Ook ben ik erachter gekomen dat mijn Italiaans een stuk beter wordt na een paar drankjes… Veel te laat (of eigenlijk weer vroeg) met de bus naar de stad om snel mijn bed in te duiken. Zondag heb ik verder niet zoveel gedaan behalve uitslapen. Het was wel echt prachtig weer dus ‘s middags met de ramen open in m’n kamer in het zonnetje gezeten, heerlijk!
Je merkt aan steeds meer dingen dat de lente er echt aankomt (afgezien van mijn hooikoorts, die hier godzijdank wel een stuk minder is dan thuis), het gaat richting de 15 graden en de komende dagen zijn er nauwelijks wolken te bekennen! De zomerjas is bij mij al uit de kast :)
Vorige week met trainen maar even rust gehouden aangezien mijn kuit echt overbelast was, maar deze week ga ik weer vol voor. Gisteren eerste training weer gehad, alhoewel de krachttraining die op het programma stond toch wel even teveel van het goede was, daarom dus maar een alternatieve training gedaan. Gelukkig was de baan voor het eerst sinds ik hier ben compleet sneeuwvrij!
Alweer een maand hier, de tijd gaat zo snel.. Deze week verder Italiaans, trainen, onderzoek en misschien dit weekend nog wat leuke dingen doen, maar dat zien we dan wel weer!
Bacio!
Week drie
20 februari 2015
Bijna drie weken alweer, de tijd gaat snel zo! Afgelopen week zijn m’n ratjes geopereerd, dit keer niet door mij, maar volgende keer mag ik het wel proberen! Ik weet dat de meeste van jullie dit absoluut verschrikkelijk vinden, maar ik vind het leuk en kijk er naar uit. Gisteren ben ik met Luca en Andrea naar het privé lab geweest wat ze aan het opzetten zijn. Na een heerlijk kopje koffie en een of ander chocolade pistache hapje (goddelijk) hebben we het net gearriveerde ECG apparaatje uitgeprobeerd. En je raadt het nooit, maar met m’n hart is alles goed, jeej! Oke dat was te verwachten, maar toch blijft het superleuk om te doen. Hopelijk mag ik vaker mee en meer dingen doen.
De trainingen heb ik even wat teruggeschroefd, na begin deze week helemaal kapot te zijn gegaan. Dinsdag had ik dus wederom training waar we een lang programma moesten lopen, wat toch wel erg veel was met de training van maandag in de benen. Morgen maar een rondje door de stad lopen en dan vanaf volgende week hopelijk een regelmatiger (en verdraagbaarder) ritme met trainen krijgen aangezien ik dan ook twee avonden per week Italiaans ga volgen. Gisteren heb ik drie praatjes van PhD studenten bijgewoond, volledig in het Italiaans en ik begreep alles! Al moet ik zeggen dat in Nederland het niveau van PhD’s wel wat hoger ligt dan hier.
Verder is er een ding wat blijkbaar universeel en onoverkomelijk is: vriendjes worden met de fietsenmaker! Ik kwam erachter dat mijn achterband op klappen stond, dus heb ik de vriendelijke man verblijd met een bezoekje. Een dag later was m’n fiets gerepareerd en het kost me geen cent (en nee ik betaal niet in natura, papa). Echt, of ik nou in Groningen, Lund of Parma ben, dit is overal hetzelfde… Daarna ben ik door de stad naar huis gelopen, aangezien ik die avond geen fiets had, en de stad is prachtig bij zonsondergang. Verder zijn de winkels iedere dag tot 8 uur open, groot voordeel!
Als laatste ga ik morgen dan toch echt eindelijk het Parmezaanse (ham en kaas! Ohnee wacht..) nachtleven ontdekken. Amelia neemt me mee naar een bar met een aantal van haar vrienden voor het happy hour. Ik heb er zin in!
Bacio!
23 februari 2015
Mijn eerste stapavondje in Parma zit erop! Afgelopen zaterdag heb ik eerst door het park een rondje hardgelopen. Dit werd een vrij klein rondje aangezien ik erachter kwam dat mijn kuiten toch iets meer overbelast zijn dan ik gedacht had. Dat wordt deze week dus even wat rustiger aan doen, wat niet heel moeilijk zal zijn aangezien er van alles op het programma staat! Zaterdagmiddag ben ik ondanks de regen het stadscentrum in gedoken. Naast wat nieuwe kleren gescoord te hebben, bleek er een chocoladefestival te zijn. Je raadt het al, ik was in de hemel beland. Truffels met allerlei chocolademixen, allerlei bonbons en heuse chocolade standbeelden waren alom vertegenwoordigd. En die geur, heeeeeerlijk! Maar ik heb me ingehouden en niets gekocht (soms is het maar goed om geen contant geld op zak te hebben). ’s Avonds was het dan eindelijk zover, op stap met Amelia en haar vriendin Benedetta! We zijn naar een cocktailbar geweest waar er zoveel fruit op de cocktails werd gedaan dat je vitaminetekort gelijk weer aangevuld kon worden, heerlijk! Omdat zowel Amelia als Benedetta een tentamen hebben dinsdag, zijn we redelijk vroeg weer naar huis gegaan maar al met al was het erg gezellig!
Zondag heb ik vrij weinig gedaan, afgezien van wat schoonmaken en mijn Italiaans oefenen. Straks heb ik mijn eerste les! Ik ben benieuwd wat voor mensen er verder in de groep zitten, hopelijk zitten er leuke mensen bij met wie ik eind deze week naar Welcome Days van ESN kan. Vrijdagavond worden alle Erasmus studenten verwelkomd, gevolgd door een kroegentocht, en zaterdag is er wederom een stapavond. Vandaar dat het ook wel uitkomt dat ik even wat minder moet trainen deze week.
Verder ben ik blijkbaar (zo is mij verteld) naar zo ongeveer de armste stad van Noord-Italië verhuisd. Afgezien van het feit dat de voetbalclub zo goed als failliet is, merk ik hier aan kleine dingen dat we in Nederland toch een stuk minder naar geld omkijken. Afgezien van het verschrikkelijke wegdek en de vele leegstand, blijven hier ’s avonds vele straatlantaarns uit, dus ook op de baan helaas.. Hopelijk blijft het snel langer licht want ik vrees dat ik anders binnenkort toch tegen iemand op sprint. Verder kunnen ze blijkbaar op de afdeling sinds november al geen voorraden maar inslaan.. De ratjes moeten dus niet teveel gaan eten, anders hebben we een probleem! Verder mag ik woensdag waarschijnlijk voor het eerst opereren en beginnen volgende week de experimenten al! De tijd gaat snel hier, ik ben hier al meer dan drie weken en het bevalt me steeds meer. Deze week wordt het ook nog eens supermooi weer en als het ‘s ochtends niet meer te koud is, kan ik al snel over op mijn zomerjas!
Daarnaast heb ik mijn voetbalmaatje gevonden hier. Luca is voor Inter en voetbalt zelf ook, maar het leukste is; als PSV doorgaat in de Europa League en tegen Inter of Fiorentina moet, kunnen we er misschien wel heen! Duimen dus dat we winnen aankomende donderdag J
Ciao ragazze e ragazzi!
Opstarten!
16 februari
Ondertussen ben ik al ruim twee weken in Italië en bevalt het me steeds meer. Afgelopen weken ben ik langzaam aan steeds drukker bezig met m’n onderzoek. Ik heb zelfs een vrouwtje (rat welteverstaan) mogen steriliseren! Het was een kleine ingreep maar toch een operatie inclusief anesthesie en hechten, en ik ben verdomde trots op mezelf dat het gelukt is. Dat is het voordeel van een heel klein lab, je mag heel veel dingen doen. Mijn prof is bijvoorbeeld ook bezig met het opzetten van een privélab en daar komen nu langzaam de apparaten voor binnen. Deze week mag ik mee daar naartoe om alles te testen en gewoon eens te kijken wat er verder allemaal gaat gebeuren. Misschien liggen hier ook nog mogelijkheden voor mij! Verder was ik afgelopen week jarig en dat was niet onopgemerkt gebleven! Amelia, mijn labpartner, had een superlekkere chocoladetaart voor me gebakken en Elena, mijn kamergenootje, had een fotolijstje voor me gekocht ‘to picture my best moment in Italy’ samen met een superlief papiertje waar ze zowel in het Italiaans, als Engels als Nederlands me een fijne verjaardag wenste. Deze hangt nu aan m’n muur, die langzaamaan wat minder kaal beginnen te worden. Verder heb ik natuurlijk even met papa en mama geskyped en heel veel berichtjes van iedereen ontvangen, waarvoor dank allemaal!
Verder gaan de dagelijkse dingen ook steeds beter. Boodschappen doen kost me bijvoorbeeld ook steeds minder tijd. Klinkt heel stom, maar het is zo lastig als je iets wilt gaan koken en ze blijken hier bijvoorbeeld geen crème fraiche te hebben… Zie dan maar eens een fatsoenlijk alternatief te vinden.. Lang leve google translate! Verder is de grootste super waar ik naartoe ga werkelijk waar mega groot en stiekem is boodschappen doen gewoon erg leuk, en supergoed voor m’n Italiaans natuurlijk! Ik begin al steeds meer te verstaan en te lezen, maar volgende week begint m’n cursus eindelijk. Ik ga naar twee verschillende lessen toe, omdat ik bang ben dat ik net tussen twee niveaus in zit. Ik ben geen absolute beginner meer, maar ik ben zoals met alle talen een ramp met grammatica en daar zijn ze op het tweede niveau al een stuk verder mee. Gelukkig mag ik beide gewoon proberen en dan volg ik vanaf de week erop twee avonden per week Italiaans!
Naast m’n onderzoek ben ik hier ook sinds vorige week begonnen met atletiek. De baan was de eerste avond dat ik er was enorm besneeuwd en er was maar 1 baan vrij, maar gelukkig is dat nu al een stuk beter (als is de sneeuw nog steeds niet weg, zelfs niet na een weekend regen!). Interessant detail, mijn trainer zit in een rolstoel en heeft, vooral om mij iets uit te leggen, nog wel eens een van de jongens waar ik mee train, nodig om een oefening voor te doen. Verder begrijp ik nu de oefeningen bijna allemaal in het Italiaans, gelukkig is veel hetzelfde als thuis. Helaas had ik in de week voor de verhuizing en de week erna nauwelijks getraind waardoor ik de hele afgelopen week mank heb gelopen van de pijn in mijn kuiten. Na twee weken weinig doen, is het geen goed idee om de hele training op spikes te doen.. Helaas was er geen alternatief omdat de baan een ijsplaat was, maar goed dat heb ik geweten ook. Vanavond ging het alweer een stuk beter, al vrees ik dat het morgen ook weer pijn lijden wordt na de krachtraining en het 3km uitlopen van vanavond… Ach als ik gewoon weer 3 keer per week kan trainen, denk ik dat dat snel beter moet gaan!
Ik heb afgelopen week mijn ticket terug geboekt: 25 augustus kom ik weer naar Nederland, dus mocht iemand nog een vakantieadresje zoeken in augustus: ik ben overal voor in! Ook ben ik al uitgenodigd om met Luca (mijn dagelijks begeleider) en z’n vrouw deze lente een keer een weekendje mee naar Sirmione aan het Gardameer te gaan, en wil Amelia me een keer meenemen naar het themapark wat in de buurt van het Gardameer ligt. Leuke dingen in het vooruitzicht dus!
Un bacio e fino alla prossima volta!
Nieuwe reis, nieuw land, nieuw project!
Omdat ik de afgelopen dagen nogal veel vrije tijd heb gehad, heb ik nogal wat geschreven aangezien ik veel vragen kreeg of ik 'verhaaltjes wilde schrijven net als de vorige keer', dus bij deze!
31 januari 2015
Eindelijk is het zover, ik ga voor 7 maanden naar Italië! Ik heb er heel lang naar uitgekeken maar als het daadwerkelijk zover is en ik door mama op het vliegveld in eindhoven afgezet, voelt het toch wel een beetje raar. Ga ik nu weer helemaal in m’n eentje weg voor een aantal maanden? Jazeker, en ik heb er nog zin in ook. De vlucht verloopt prima, en zodra ik voet op Italiaanse bodem zet, weet ik weer waarom ik hier naartoe wilde. Nog geen stap buiten de deur van het vliegveld wordt er al “Signora, signora! Milano?” geroepen, en worden mijn koffers binnen een paar tellen de bus ingetild. Een klein uurtje later sta ik op het treinstation in Milaan, waar wederom iemand zo vriendelijk is om mij te helpen een kaartje voor de trein te kopen. Gelukkig kan ik dat wel zelf aangezien de vriendelijke man daarna met me op de trein wilde wachten met een kop koffie… Zoveel vriendelijkheid hoeft nou ook weer niet. Wat hij ook even vergeten was te vertellen, is dat je kaartje voor de regionale treinen af moet stempelen. Gevolg: een boete van 15 euro (is goed te doen, helemaal omdat ik geld voor mn kaartje terug kan krijgen, aangezien die niet gebruikt is) en weer een ervaring rijker voor ik überhaupt ben aangekomen.
Een lange treinrit later (neem nooit de rit met overstap, volgende keer liever een uur wachten in Milaan) was ik er dan eindelijk: Parma! Na even zoeken en een telefoontje naar m’n nieuwe huisgenoot was het gelukt om het appartement te vinden. Het is wat stoffig en alles is oud, maar het is zeker goed genoeg om me een paar maanden te redden. Groot voordeel: het mega balkon waar waarschijnlijk komende maanden veel zon te vinden is! Nog een leuk detail (of nouja leuk…), een van mijn huisgenoten spreekt zeer gebrekkig engels, dus tot nu toe is alles een mix van italiaans, engels en aanwijzen geweest. We hebben nu al besloten dat dit voor ons beide handig is zodat hij z’n engels kan verbeteren en ik mijn Italiaans… Oftewel, als ik terugkom spreek ik het vloeibaar!;)
Nu wachten op de andere huisgenoot en dan hebben ze gelukkig genoeg eten voor ons driëen zodat ik morgen pas een bezoekje aan de supermarkt hoef te brengen. Verder straks een lekkere douche en daarna vroeg m’n bed in want ik ben kapot!
3 februari 2015
Inmiddels ben ik een paar dagen in Parma. Zondag heb ik eigenlijk vooral geprobeerd m’n plekje in huis te vinden, alle kastjes open getrokken en de dichtstbijzijnde supermarkt gevonden. Verder ben ik erachter gekomen dat de zon ’s middags op het balkon staat, dus dat gaat heerlijk worden komende maanden. Maandagochtend vond ik het tijd om de stad wat te leren kennen en hoe kan je dat beter doen dan met een rondje hardlopen. De stad is werkelijk prachtig (ik zal snel wat foto’s uploaden!) en ik kan me indenken dat het in de zomer hier helemaal vol loopt met toeristen. Ieder straatje heeft leuke huisjes, op bijna iedere hoek zit een kerk en midden in de stad is een park met daarnaast een oud paleis waar blijkbaar alle werkeloze mannen van Parma rondhangen in de middag. ’S Middags ben ik naar het Erasmus kantoor geweest om alle papierwerk te regelen (je moet werkelijk ooooveral wachten, maar ik denk dat ik daar wel aan kan wennen, werkelijk niemand heeft haast. Mooi, dan heb ik dat ook niet!), heb ik een italiaanse simkaart geregeld (+39 331 1894760 voor de geïnteresseerden), en heb ik een fiets gekocht. De regels voor het fietsen moet ik hier nog even ontdekken, soms moet je op de stoep, dan weer op de straat en je moet goed opletten dat auto’s je niet omver rijden (nog meer dan in Groningen).
Verder vallen me de gebruikelijke dingen dingen op hier, iedereen (en dan ook echt iedereen!) is aan de telefoon, of ze nou op kantoor zitten, op de fiets of in de auto, die mensen hebben altijd wat te bespreken. Het leukste was nog de vrouw op het Erasmuskantoor die gebeld werd door een familielid met problemen en die dacht dat ik er toch niets van begreep. Helaas voor haar, is mijn begrip van het italiaans een stuk beter dan het spreken en kreeg ik een stuk meer mee dan zij waarschijnlijk gewild zou hebben. Verder houden ze constant pauze om een caffé te halen (niet te verwarren met de nederlandse koffie!), en rijden ze als maniakken. Ben binnen een paar dagen al bijna van m’n fiets gereden, maar gelukkig kon ik net op tijd stoppen.
Vandaag ben ik eerst teruggegaan naar de fietsenmaker aangezien bleek dat met m’n hakken de fiets toch ech te laag was. Hij keek me vrij raar aan toen ik zei dat ik hem nog ‘piu alto’ wilde hebben aangezien ik redelijk ‘grande’ ben. Nu heb ik een kinderfiets met een hele lange zadelstang, maar hier kan ik wel iedere dag 12km mee fietsen! (Ik zal snel een foto maken want het ziet er echt niet uit..:P) ’s Middags ben ik langs CUS gegaan, de studentensport organisatie in Parma. Nadat bleek dat de man waar ik contact mee heb gehad werkelijk geen woord engels sprak, en ik dus met heel veel moeite begreep wat de mogelijkheden qua atletiek waren (ik begin gelukkig al aardig wat te verstaan!), tot hilariteit van de dames achter de balie, heb ik contact gekregen met de coach die ik morgen ga ontmoeten. Daarna ben ik dan eindelijk langs gegaan bij Professor Sgoifo, waar ik eigenlijk voor kom. Nadat hij me uitgebreid verwelkomt had en gevraagd hoe het leven in Groningen nu was, heeft hij me uitgelegd dat er verschillende projecten zijn waar ik de komende maanden mee bezig kan. Allereerst een onderzoek naar het vermogen van empathie in ratten (Ja het kan echt!), en vervolgens lopen er nog meerdere dingen waaronder het opzetten van een humaan onderzoekscentrum waar eerst onderzoek wordt gedaan naar stress bij de ouders van kinderen met autisme. Natuurlijk heb ik gelijk aangegeven hier wel in geïnteresseerd te zijn! Ik ga hier iedere kans die ik krijg om iets bij te dragen, met beide handen aanpakken en dan denk ik dat ik heel veel kan leren en mooie dingen mee kan maken. Naast het sporten en mijn eigen onderzoek, ga ik toch nog een cursus Italiaans doen, ondanks dat ik erachter ben gekomen dat het heel hard vooruit gaat want werkelijk niemand spreekt enigszins fatsoenlijk engels. Ook om te kijken of ik wat meer mensen kan leren kennen, aangezien dat het enige is wat tot nu toe nog wat weinig is. Verder begin ik steeds meer mijn plekje te vinden en ga ik me hier wel vermaken komende maanden!
5 februari 2015
Vandaag is het begonnen met sneeuwen, en hoe. Werkelijk de hele dag sneeuwt het al, maar de grond is net wat te warm waardoor alles in een water/sneeuw gladde massa verandert. Omdat ze hier nog nooit van strooizout gehoord hebben en ik over kasseien moet fietsen, leek het met een beter idee om de bus te nemen. Zelfs dit had nogal wat voeten in de aarde aangezien ik geen contant geld had (hier moet ik echt aan gaan wennen) om buskaartjes te kopen en de pinautomaat op het station het niet deed. Maar goed een uur later was ik dan toch eindelijk op de faculteit. Hier heb ik een kantoortje wat ik deel met de meid die onderzoek doet naar autisme, dit maakt het een stuk gezelliger! Helaas lekt het gebouw wel aan alle kanten zodra het gaat regenen, dus naast mij staan een afvalbak en een plant alle water wat naar beneden komt op te vangen. Het is en blijft Italië natuurlijk! Omdat zij helaas nu al een paar uur naar huis is en mijn eigen begeleider vandaag niet aanwezig is, ben ik maar andere dingen gaan doen. Zoals vliegtickets bekijken en bedenken welke leuke uitstapjes ik nog graag wil gaan doen!
Voor de mensen die graag langs willen komen, ikzelf ben op Milaan Bergamo gevlogen, maar vanaf volgende week kun je ook goedkoop met Transavia naar Bologna vliegen wat een stuk beter te bereizen is naar Parma toe! Alle weekenden zijn tot nu toe nog leeg, dus wie het eerst komt, wie het eerst maalt!
Aankomende week zal ik dan toch eindelijk beginnen met trainen, aangezien alles met deze sneeuw afgelast is. Helaas blijft het sneeuwen tot en met zaterdag waardoor ik vrees dat er dit weekend ook geen hardlooprondje in zit. Laten we hopen dat het weer snel weer beter wordt anders vrees ik dat ik minder Galetti’s (m’n favoriete koekjes) moet gaan eten…
6februari 2015
En toen lag er sneeuw, véél sneeuw! Er is vannacht minstens 30cm gevallen en zoals je kunt verwachten ligt dan de hele stad plat. Aangezien ik alsnog naar de campus wilde omdat we vandaag experimenten zouden doen, ben ik maar weer vroeg opgestaan en naar het station gegaan. Nadat ik eindelijk had uitgevogeld dat de bussen niet onder het station kwamen (dan kwamen ze de straat niet meer op aangezien de helling een ijsplaat was), ben ik een halte verder gelopen waar ik dan toch een bus kon pakken. Een lange glibberige rit later is het me dan toch weer gelukt. Ze werken hier niet met zout zoals ik eerder al meldde maar alleen met sneeuwschuivers en aangezien er zoveel was gevallen en nog steeds valt was dat geen doen. Verder zag de stad er wel prachtig uit! Bij aankomst op de faculteit bleek dat ik een van de weinige was die het een goed idee vond om aan de slag te gaan. Zowel mijn dagelijks begeleider als mijn professor zijn nergens te bekennen. Dan maar proberen wat leeswerk te doen en op tijd weer naar huis te gaan.
Bezoek!
Het is alweer even geleden dat ik wat geschreven heb en er is in de tussentijd weer genoeg gebeurd!
Ondertussen heb ik bijna al mijn examens voor deze periode gehad, ik heb alleen aankomende woensdag nog een deadline voor een project, maar dat is ook al bijna af en dan is het feesten geblazen! Mijn andere tentamens heb ik beide met 92% en 93% gehaald, kortom het is niet heel erg moeilijk hier. Vorige week had ik mijn mondeling examen voor Zweeds, wat ik gehaald heb, en afgelopen zaterdag had ik mijn schriftelijk examen, waar ik als het goed is vandaag de uitslag voor krijg, zodat ik weet of ik door mag met level 2 (duimen!).
Een paar weken terug heb ik een feestje voor mijn klas georganiseerd, dit was erg geslaagd. Stel je voor, een stel gekke biologen bij elkaar, goede muziek en alcohol! Blijkbaar hadden een aantal mensen uit mijn klas de volgende dag verplicht college voor een ander vak, en op de een of andere manier was iedereen ziek.. Ik snap er niks van.
Op vrijdagavond heb ik nu meestal een wat rustigere avond (schrik niet, ik ga nog rustig bijna iedere woensdag en zaterdag op stap), de laatste paar keer was het gezellig film kijken met een paar meiden, aangezien ik de laatste tijd heel moe ben en deze week ook echt gestresst... Drie weken geleden ben ik wel uit geweest met een klasgenoot en een vriend naar de ‘kak' nation om het maar even netjes te zeggen. Het begon als een hele saaie avond, maar zodra er steeds meer mensen met foute colbertjes en truien over de schouders gedrapeerd binnen kwamen, begonnen wij weer (uit) te lachen waardoor het uiteindelijk toch nog een zeer geslaagde avond was. Twee weken terug op vrijdag had ik een housewarmingpart van dezelfde klasgenoot, heel erg gezellig (bleek dat ik er meer mensen kende dan ik dacht), maar dat was voor mij de eerste keer dat ik eerder naar huis ben gegaan bij een feestje (ik ben trots op mezelf, m'n bed riep me). Ook moest ik bijslapen want de volgende avond stond een verjaardagsfeestje op het programma van het andere grootste feestbeest van de mentorgroep, en ja, die naam heeft ie weer waargemaakt. Ook weer een zeer geslaagd feestje, mijn huisgenoot had zijn eigen drankje gemaakt en die heeft dus de hele avond met zijn eigen pitcher rondgelopen, geen gezicht!
En toen was het eindelijk zover, die maandag kwamen papa, mama en de jongens op bezoek! Het was heel leuk om ze weer een paar dagen te zien, alhoewel ik er achter ben gekomen dat Lund en omgeving toch best wel saai is als je geen student bent. Ondanks dat hebben we een dagje Malmö verkent, heel mooi in de zomer alleen nu was er werkelijk niemand te bekennen. De tweede dag hebben we door Lund rondgeslenterd. Helaas moesten ze donderdag alweer naar huis en moest ik weer het veld in voor onderzoek (wat ik niet echt kon waarderen...). Oh trouwens, nog heel erg bedankt voor de pepernoten, chocoladeletters en stroopwafels. Mijn huisgenoten kunnen de pepernoten wel waarderen!
Verder heb ik dit weekend vrij weinig gedaan omdat, zoals ik eerder zei, ik redelijk in de stress zit om vanalles en nog wat. Gelukkig is dit na woensdag over en dat wordt gelijk goed gevierd met een Halloween sittning. Hier kijk ik echt heel erg naar uit omdat we met een hele groep gaan, wat huisgenoten en vrienden en dan feesten tot we niet meer kunnen! Aankomende maandag begin ik gelijk met mijn nieuwe vak, dus ik ben benieuwd wat dat wordt, al verwacht ik niet echt dat het moeilijk gaat worden.
Tot snel! xxxx
Excursie
Het is alweer even geleden dat ik voor het laatst geschreven heb. Het is nog steeds heel leuk hier alleen nu begint het meer serieuze gedeelte van de studie. Aanstaande maandag heb ik mijn eerste tentamen. Gelukkig gaat het over statistiek en dat hebben we de afgelopen weken alleen maar gedaan en dat heb ik nu onder de knie. Dat tentamen wordt een eitje dus! Vanaf volgende week moet ik met een groot project bezig gaan waar ik niet echt naar uit kijk, maar wat ook wel goed gaat komen.
Hier is het verkoudheid/griepseizoen aangekomen. Niks anders dan gesnotter en zieke mensen om je heen. Helaas heeft het mij ook te pakken gehad en ik ben dan zo slim om met mijn eigenwijze hoofd gewoon door te blijven rennen. Dit resulteerde in het naar huis gestuurd worden van een pre-party door vriendinnen die zeiden dat ik maar beter in m'n bed kon gaan liggen aangezien ik zo ook niks waard was... Daarna heb ik drie dagen ongeveer 15 uur per dag geslapen waardoor ik er weer redelijk boven op kwam (misschien speelde vermoeidheid ook wel een kleine rol). Een verkoudheid krijgt mij niet klein dus ik ben daarna gewoon vrolijk weer op stap gegaan met een stel vrienden wat weer resulteerde in een gezellige avond.
Vorige week ben ik van maandag tot vrijdag op excursie geweest met mijn klas. We zijn naar de oostkust van Skåne geweest waar we een dag in een bos, een dag aan een meer en twee dagen op het strand onderzoek hebben gedaan. Het onderzoeks-gedeelte was niet zo leuk, maar het was wel heel leuk om iedereen beter te leren kennen en om mijn Zweeds wat meer te kunnen oefenen. De dagen aan zee waren heerlijk en ik kon het gewoon niet laten om erin te gaan. Wel alleen met mijn voeten want het water was met 10 graden zo koud dat het pijn deed aan je voeten als je er te lang in bleef. Volgende week gaan we met de hele klas feesten en ik ben tot partyplanner benoemd! Ik moet toch wat nu ik geen commissie heb, anders wordt het ook zo saai.
Afgelopen zaterdag hebben we met de gang een tour de chambre gehouden. Hierbij waren we in groepjes van drie opgedeeld en ieder groepje moest een thema bedenken met bijpassende kleding, een drankje en iets van een spel. Ons thema was prinsessen, ik heb dus de hele avond in een jurk gelopen, die eigenlijk te klein was en ik dus nauwelijks adem kon halen (ik weet nu hoe een korset voelt!), maar het was een onvergetelijke avond! We hebben zelfs een van onze mannelijke huisgenoten in een mooi rokje met bijpassend roze shirt gekregen (met bijpassende make-up). Kortom, een hele gezellige avond en zeker voor herhaling vatbaar.
Deze week is een beetje hetzelfde als de andere weken. Studeren, feesten en hardlopen. Ik heb hierin ook eindelijk mijn ritme gevonden zodat ik niet helemaal zonder conditie terugkom, al zal er niet heel veel meer van over zijn. Volgende week maar even inschrijven voor de sportschool zodat ik weer wat meer kan gaan sporten. Alhoewel de heuvels hier wel meehelpen, ik ben iedere ochtend buiten adem als ik bij college aankom omdat ik die verrekte bult op moet fietsen.
Vorige week heb ik mijn weekendje naar Stockholm geboekt met twee vriendinnen. Eind november gaan we pas, maar ik heb er nu al zin in! Over drie weken komen papa en mama langs, ook daar heb ik al zin in! Ik moet nog wel even bedenken wat we die dagen gaan doen maar dat gaat ook wel goedkomen.
Tot de volgende keer weer!
Xxx Anouk
Het Lundse studentenleven
Er zijn alweer twee weken voorbij gegaan, ongelofelijk hoe snel de tijd gaat! Ik ben erg druk geweest afgelopen dagen. Langzaamaan wordt de studie steeds drukker. Ik moet verschillende projecten maken, opdrachten uitvoeren en artikelen lezen. Het is nog steeds heel ecologisch wat niet heel interessant is, maar gelukkig zijn de mensen waar ik mee omga op de studie wel heel aardig dus dat maakt het een stuk leuker. Over twee weken gaan we op een field trip, waarschijnlijk vogels tellen in de middle of nowhere, maar ik denk dat dat wel heel gezellig gaat worden.
Met mijn Zweeds gaat het ook steeds beter, ik heb twee keer per week 2,5 uur les. Het praten is nog steeds niet meer dan de standaard woorden en de simpele zinnetjes maar het verstaan gaat al wel erg goed. Over het algemeen kan ik de strekking van verhalen begrijpen en ook het lezen gaat al erg goed. De cursus die ik nu volg duurt tot eind oktober en ik denk dat ik daarna doorga met niveau 2 aangezien ik echt graag Zweeds wil leren! Maar goed ik ben er nog geen maand en als ik zo bij blijf leren, gaat dat wel goed komen.
De afgelopen tijd heb ik ook steeds zo'n drie keer per week met mijn mentorgroep afgesproken. De laatste twee woensdagen zijn we bij Kapil (een van m'n mentors) geweest en daarna doorgegaan naar een nation om daar een feestje te bouwen. Vorige week vrijdag hebben we het weekend ingeluid in de pub met een biertje, dit begint langzaamaan een traditie binnen onze groep te worden. Het is heel gezellig, biertje, tortilla's of nacho's en vooral heel veel kletsen.
Afgelopen zondag wilden we met een aantal meiden naar Malmö om de stad te bekijken, alleen dat plan was een beetje in het water gevallen omdat het feestje de avond ervoor iets te goed geslaagd was. We hadden een BBQ omdat het een van de laatste mooie dagen zou zijn en daarna zijn we uiteraard weer naar een nation gegaan. Het bureau van Jonatan (andere mentor) heeft die avond niet overleeft, aangezien hij erop ging zitten en de poten aan één kant het begaven waardoor alles ineens op de grond lag (inclusief hijzelf, hilarisch!). Kortom, geslaagd feestje!
Afgelopen vrijdag was het een Novisch middag/avond. Novisch is voor de nieuwe leden van een nation. We hadden een spelletjes middag (sommige waren heel leuk, ik denk dat ik die in Feestcie nog wel kan gebruiken), daarna een minisittning, waar we dus net als met de Crayfishparty heel veel hebben gezongen en heel veel lol hebben gehad. Na het eten gingen we met ons mentorgroepje van de nation naar de club. Aangezien we met het groepje hadden besloten om als neon te gaan, heb ik de hele avond neon verf om mijn gezicht rondgelopen. Ik ben blij dat ik zo slim was om het er wel voor het slapen af te halen en niet met die troep op m'n gezicht wakker te worden.
Gisteren (zaterdag) zou er een Beer Run georganiseerd worden. Het idee was dat er 5 rondjes door het stadspark gelopen moesten worden, dit was ongeveer 5km, en dat je, voordat je over de finish mocht komen, als man zijnde 8 biertjes op moest hebben en als vrouw zijnde 5. Met een aantal mensen hadden we besloten hieraan mee te doen, klinkt geweldig toch? Ik was heel verbaasd dat ze zoiets konden organiseren aangezien ze een heel streng alcoholbeleid hebben hier. Ik was daarom ook minder verbaasd toen er bericht kwam dat het niet door kon gaan omdat er geen overeenkomst met de politie kon komen. Heel jammer, maar helaas... 's Avonds hadden we ook weer een mooi feestje om er toch nog een leuke dag van te maken.
Vandaag hebben we met de mentorgroep tegen een andere groep Brännboll gespeeld. Dit is een Zweeds spel dat heel erg op slagbal lijkt zoals je het op de middelbare speelt. Het was redelijk mooi weer vandaag dus daar hadden we wel geluk mee! Het nadeel was dat het feestje van gisteravond redelijk laat was geworden (in mijn geval, heel erg vroeg) en dat daarom niet iedereen even wakker was, maar dat maakte het spel eigenlijk alleen maar leuker.
Ik ben helaas alleen nog maar in Lund geweest afgelopen weken. Ik wil langzaamaan ook wat weekendjes weg gaan plannen. Voor Malmö en Kopenhagen hoeft dit niet omdat ik daar binnen het uur ben, maar ik wil ook heel graag nog naar Stockholm en dat kan je beter vroeg boeken omdat het anders niet te betalen is. Als er mensen zijn die graag langs willen/kunnen/gaan komen, laat dit even weten dan kunnen we wat plannen! Verder ga ik me aankomende dagen even gedeisd houden en proberen bij te slapen, want dat is echt hard nodig!
Liefs, Anouk
Einde zomervakantie en aan de studie!
En alweer is er al meer dan een week voorbij! Ondertussen heb ik mijn eerste colleges gehad, maar voordat ik daar wat over ga vertellen, zal ik eerst nog vertellen hoe mijn laatste week vakantie was! Afgelopen maandag heb ik me ingeschreven voor een nation. Langzaamaan duik ik steeds dieper in het Lundse studentenleven. Ik kom er net achter dat ik nog helemaal niet heb uitgelegd wat een nation eigenlijk is! Nations zijn organisaties waar je lid van kunt worden en deze organisaties hebben feestjes, pubs, uitjes etc. Er zijn er 12 van in Lund en het maakt niet uit waar je lid van wordt want je kunt overal heengaan of gaan werken (eten opdienen, achter de bar staan etc.), maar dan moet je dus wel ergens lid van zijn. Hier draait het hele studentenleven in Lund om, omdat het een stuk goedkoper is dan de gewone restaurants en bars.
Afgelopen woensdag ben ik de hele dag met mijn mentorgroepje op pad geweest. 's Middags was er een treasure hunt, waarbij je door de stad moest lopen, opdrachten moest uitvoeren en hiermee kon je letters verdienen waar je later dan weer scrabble mee moest spelen. Achteraf hoorde ik dat we tweede zijn geworden! Ik was er op dat moment zelf niet bij omdat ik mijn fiets naar de fietsenmaker had gebracht en die op dat moment op moest halen. Ik dacht heel leuk mijn eigen band te kunnen plakken, maar helaas.. Ik kon het lek niet vinden, en heb dus toch mijn fiets maar weggebracht, waarbij ze ook even m'n versnellingen hebben geprobeerd te maken. Ik kwam er vandaag (dinsdag) achter dat dat misschien wel gelukt is (in tegenstelling tot wat de fietsenmaker zei), morgen nog maar even testen dus.
Na de treasure hunt gingen we iets typisch Zweeds doen namelijk een Kräftskiva! Dit is een diner met rivierkreeft, schnaps en heel veel zingen. Ik ben erachter gekomen dat ik geen fan ben van de schnaps maar de rivierkreeft en het zingen waren geweldig! Ik zal foto's van die avond hier op m'n blog in het fotoalbum zetten. Aan het eind van het diner moest iedereen op zijn stoel gaan staan en het lied van Helsingkrona Nation zingen (hier ben ik ook lid van geworden, dus ik moet dat lied maar snel leren) en na het lied had iedereen een shotje wat precies naar Wilhelmina pepermunt smaakte, heerlijk! Daarna zijn we met onze groep naar VJ's gegaan, een andere nation waar een rij van hier tot Tokio stond, maar gelukkig konden wij erlangs lopen (nog een voordeel van uitjes bij een nation). Daar ben ik al wel achter gekomen hier, je moet echt geduld hebben want over staan rijen als je uit wilt gaan.
Donderdag had ik mijn laatste les Zweeds, alle dagen ervoor heb ik ook Zweeds gehad en dat was niet al te lastig. Vrijdag bij het examen was ik dan ook na 15 minuten klaar. Niet zo slim natuurlijk want je moet overal een uur blijven zitten, dus heb ik maar even een halfuurtje m'n ogen dicht gedaan. Die middag ben ik weer met mijn groepje naar de pub geweest omdat een van mijn mentors jarig was. Na de pub zijn we bij een van m'n mentorgroepje thuis geweest om te wachten tot we weer terug naar Helsingkrona konden voor de nachtclub. Oftewel weer een gezellige avond, ik zal ook hier wat foto's van op de site zetten!
Zaterdagavond was de laatste avond dat we echt konden feesten, dus had ik iedereen bij mij uitgenodigd voor een gezellig avondje. Het was uiteindelijk zo gezellig dat we nergens meer heen zijn geweest. Helaas had ik die avond iets teveel wodka op en voelde ik me zondag niet heel goed (zacht uitgedrukt...). Ik heb dus de hele dag in m'n bed gelegen en mezelf voor m'n kop geslagen omdat ik de dag ervoor de laatste paracetamol op had gemaakt. Helaas dus een niet al te beste laatste dag van de vakantie maar goed.
En dan maandag! Eindelijk begon waar ik dan echt voor gekomen ben, of nou ja, waar ik op papier voor ben gekomen. Ik had mijn eerste colleges, dit was vooral informatie over wat we allemaal gaan doen de komende twee maanden. Ik heb over drie weken al een excursie grassprieten tellen. Nee, geen idee wat we precies gaan doen, maar ecologie is zo anders dan medische biologie! Ik ben er nu al wel achter wat ik liever doe. Maar ik ga me er gewoon vrolijk doorheen slaan! Vandaag kregen we uitleg over hoe je artikelen moet opzoeken en citeren (want dat hebben we nog noooooit gedaan, uhu...). Dus het was allemaal herhaling. Nadat we vanmiddag met een uurtje klaar waren met een of ander statistiek programma (waarom heb ik het ook met een rekenmachine geleerd? Dit is veel makkelijker), heb ik voor het eerst in 4 dagen weer eens boodschappen kunnen doen. Dat merk ik wel hier, ik ben/doe veel te druk om alles een beetje bij te houden.
Vanaf morgen begint mijn Zweeds cursus level 1. Hier moet ik ook nog boeken voor zien te regelen, dus dat wordt nog leuk. Ook blijkt dat het boek voor mijn ecologie cursus nergens te krijgen is, dus ik hoop dat ik het gewoon gekopieerd krijg en dat ik verder niks hoef te kopen!
Verder ga ik vanavond naar een pub maar dan bij een andere nation, ben benieuwd! Morgen na m'n cursus gaan we met m'n groepje samen eten en misschien ook wel weer op stap, oftewel ik ben alweer druk!
Verder nog een aantal dingen die me hier zijn opgevallen: je mag niet met iemand achterop fietsen want dat is gevaarlijk (hebben we vrijdag wel gedaan omdat we t lopen zat waren. Zeg ik tegen Cassandra (dat Canadese meisje) dat ze wel bij mij achterop kan want ik ben nog nooit gevallen... En jawel 10 meter verder liggen we op de grond omdat er iemand midden op de weg stond en mijn remmen niet zo goed werkten. Gelukkig ging het heel zachtjes, maar toch, wat voelde ik me lullig.) maar ik zag wel een buschauffeur met een mobiel tegen zijn oor rondrijden.. Apart.
Wat nog meer heel raar is, is dat ik overal de jongste ben. In Zweden is het normaal om er twee jaar tussen uit te gaan na je middelbare school. Iedereen begint hier dus met studeren als ze 20 zijn. Ze vinden het dan ook heel raar dat ik 3e jaars ben en over een paar maanden mijn bachelorscriptie al ga schrijven. Hier doet iedereen minstens 5 jaar over zijn bachelor en het toppunt is toch wel mijn huisgenootje, ze is 28 en heeft net haar bachelorscriptie geschreven. Ze vielen helemaal van hun stoel af toen ik vertelde over de langstudeerboete. Wat dat betreft zijn Nederland en Zweden echt tegenovergesteld, net als dat niemand hier werkt.
Ook het weer kan ik hier niet volgen, in Nederland is het wisselvallig, maar hier helemaal. Ik word ‘s nachts gewoon wakker van de kou (raam dicht, maar de verwarming werkt nog niet...) en gisteren was het voor m'n gevoel 25 graden en vandaag maar 15...
Maar ik heb het hier heel erg naar m'n zin en vond het vooral ook even leuk om gisteren met iedereen te skypen! (Ik zal deze zondag wel proberen te schrijven:p)
Hejdå!