1 juni 2015

En de rust is wedergekeerd. Afgelopen maand was druk, chaotisch maar vooral heel leuk en gezellig. Met Hemelvaart waren Sanne en Carlijn hier voor een aantal dagen. Vrijdagavond kwamen ze aan, moe na een lange reis dus hebben we niet zoveel gedaan, maar zaterdag heb ik ze Parma laten zien, waar natuurlijk een ijsje bij hoorde (waar uiteraard nog vele volgden)! Zaterdagavond hebben we bij vrienden van mij een aperitivo gehad, iedereen had wat lekkers meegenomen en wat te drinken. Wij hadden stroopwafels mee (nogmaals dank daarvoor meiden!) en die vielen erg in smaak bij iedereen, hoewel een Italiaan opperde er nutella op te smeren.. De barbaar! Onderweg zaterdagavond kwamen net de auto’s van de 1000 miglia binnenrijden (toertocht door Italië met prachtige en vooral dure auto’s). Toen we bij de auto’s op het plein stonden te kijken, werden we aangesproken door de chauffeur van de mooiste auto (die zag natuurlijk gelijk dat wij geen Italianen waren en wilde een praatje maken). Uiteraard hebben we nog even wat foto’s geschoten met z’n auto (die hij voor ons wel even open deed natuurlijk), echt we waren als een kind zo blij. Later op de avond liepen we over een ander plein terug waar wel 30 Ferrari ‘s stonden, nou ik was in de hemel natuurlijk! Zondag en maandag hebben we niet zo veel gedaan behalve van het weer genoten. Maandag zijn ze nog wel mee geweest naar stage aangezien ik experimenten had. Volgens mij vonden ze het interessant maar weten ze allebei wel weer waarom ze overgestapt zijn naar geneeskunde. Dinsdagochtend moesten ze helaas alweer vroeg naar Milaan naar het vliegveld, maar ik vond het supergezellig dat ze er waren en de 4 dagen gingen veel te snel voorbij!

De vrijdag daarop moest ik presenteren tijdens het seminar. Ze hebben sinds drie weken bedacht dat het een goed idee is om iedereen een artikel of zijn resultaten te laten presenteren. Op zich een goed idee, en de Italianen kunnen zeker wat oefening gebruiken als ik ze vergelijk met Nederlandse studenten, maar niet vrijdagmiddag om 4 uur! De presentatie ging gelukkig wel goed. Zo goed dat ik als iedereen is geweest mijn vorige onderzoek nog mag presenteren en tijdens de eindceremonie van masterstudenten en daarvoor een certificaat krijg. Ik vind alles prima aangezien ik presenteren niet erg vind en zo’n certificaat is altijd leuk!

Na die presentatie moest ik snel naar huis racen omdat ik een uur later de trein moest hebben naar Verona. Eindelijk, twee jaar later, was het dan zover: Ik zou Tommaso (de Italiaan), Ursa (de Sloveense), en Anthony (de Fransoos) weer zien! Oke Anthony heb ik vorig jaar zomer nog gezien, maar voor de andere twee was de laatste keer toch echt toen ik twee jaar geleden terug ging naar Lund voor een week! Het was zo leuk om ze weer te zien en het was absoluut niet te merken dat er twee jaar voorbij waren gegaan. Het voelde alsof we Zweden pas net achter ons hadden gelaten en de gezelligheid was ook zo. We hebben vooral bijgekletst en de stad verkend die werkelijk prachtig is. Ik kan Verona iedereen aanraden! Helaas was het zaterdag niet zo mooi weer dus hebben we vooral heil gezocht in kastelen en de toren beklommen. Zondag daarentegen was het wel prachtig weer en nadat we verrast waren door een optocht langs het terras waar we zaten te ontbijten, bleek dat ze het gevecht tussen de mannen van Napoleon en de opstandelingen van Verona aan het naspelen waren. Fantastisch! De kanonnen en musketten maakten wel een hoop herrie, maar het was geweldig om te zien! Uiteraard hebben we even met een van de Franse soldaten staan praten (dat krijg je als er een Fransoos bij is!), die een zwaard bij zich droeg van 200 jaar oud. Napoleon zelf hebben we ook even gezien, maar die was drukker met z’n mannen commanderen. Zondagavond moest ik helaas de trein weer terug nemen omdat ik maandag weer moest werken, maar we hebben afgesproken om het niet weer twee jaar te laten duren voor we elkaar weer zien want daar was het veel te leuk voor!

Na Verona had ik maar twee dagen om bij te komen want dinsdagavond/nacht stonden papa en mama alweer op de stoep (eindelijk!). Omdat ze pas vanaf woensdag het hotel hadden geboekt, hebben ze de eerste nacht bij mij geslapen. En natuurlijk was het gelijk al chaos, heerlijk! :P Woensdag heb ik ze een rondleiding door Parma gegeven waarna we bij mijn favoriete restaurant zijn gaan eten, en ik eeeeeindelijk de lokale specialiteit heb geproefd (torta fritta, google maar, t is werkelijk heerlijk). Donderdag zijn we naar cinque terre geweest, 5 dorpjes die op de rand van de rotsen aan zee zijn gebouwd. De Italianen zelf zijn er ook helemaal weg van, dus we waren benieuwd aangezien geen van ons er al eens geweest was. Na een tip hebben we de ferry vanaf Portovenere genomen (een aanrader!) omdat je dan de dorpjes vanaf de zee ziet, plus je zit een hele tijd op zee in het zonnetje, ook niet verkeerd! We zijn eerst langs alle dorpjes gevaren om bij de laatste eruit te gaan, Monterosso. Erg gezellig en klein, maar er is wel een klein strandje dus we konden het niet laten om het water even te voelen (koud!). Na wat gegeten te hebben, hadden we het wel gezien en zijn we naar het eerste dorpje gegaan aangezien deze wel heel steil was (volgens papa gebruiken ze deze ook regelmatig in films). Hier was helaas de sfeer een stuk minder dan in het vorige dorpje aangezien er alleen maar toeristen waren en hadden we het dus ook al snel gezien. Het was mooi om een keer te zien, maar één keer vinden wij voldoende. Vrijdag zijn we naar Sirmione aan het Gardameer geweest, waar wederom heel veel toeristen waren. Wat wel grappig was dat het tentje waar we zaten te lunchen een Belgische serveerster bleek te hebben, alleen kwamen we daar pas achter toen ze in het Nederlands aan mij vroeg waarom ik zo goed Italiaans sprak, hilarisch! Verder is het wel mooi om te zien en zo aan het water te lopen maar eind van de middag waren we er wel klaar mee en zijn we doorgereden naar Verona. Ik wist wel dat ik er terug zou komen, maar dat dit binnen een week zou zijn had ik niet verwacht. We hebben een snelle wandeltocht door de stad gedaan, gegeten bij de beste pizzeria van de stad (Peperino achter de Arena, tip voor als je erheen gaat!) en zijn daarna weer teruggereden naar Parma. Zaterdag zijn we even naar Maranello gereden om Ferrari ’s te kijken. Verder hebben we vooral van het weer genoten, aperitivo gehad, MotoGP gekeken met de kok/obers en was het heel gezellig. Vanochtend zijn ze naar huis gereden dus nu heb ik weer even rust. Morgen is een feestdag hier en vandaag is de faculteit ook dicht, dus ik heb lekker lang vrij. Zaterdag vertrek ik naar Firenze voor voorlopig mijn laatste trip! Nog minder dan 3 maanden hier, waarvan ik er nog 2 moet werken.. Ik blijf het zeggen maar wat gaat het toch snel. Oh, om nog even terug te komen op dat genieten van het mooie weer: 25-30 graden met volop zon! De komende weken duikt het niet meer onder de 30 dus dat wordt wennen! Af en toe een bewolkt dagje is dan erg welkom!

Ciao ciao!