12 maart 2015

En toen zat ik hier al bijna anderhalve maand… Ik heb nu echt m’n ritme gevonden met onderzoek, m’n taallessen, sporten en gezelligheid. Het onderzoek gaat erg goed, de resultaten zijn veelbelovend en ik kan hiermee bezig tot eind juni (ipv april wat eerst de verwachting was), genoeg te doen hier dus! Dit komt heel mooi uit omdat ik ook een verslag moet schrijven en een presentatie moet houden in Groningen wat eerst wat lastig was omdat hier misschien niet voldoende te doen was, maar dat probleem heeft zich dus vanzelf opgelost. Nadat ik klaar ben met de werkelijke experimenten moet ik waarschijnlijk nog 3 weken aan m’n verslag schrijven wat zou betekenen dat ik half/eind juli klaar ben en daarna nog gewoon zomervakantie kan vieren! Dit stond eerst ook niet in de planning dus dit is zeker een leuke meevaller! Verder ga ik komende weken mee naar de Neuroscience afdeling waar ze nog met apen werken. Ik ben heel benieuwd wat ik daarvan ga vinden aangezien ik al moeite heb met sommige experimenten met ratten, maar ik ben zeker heel nieuwsgierig hoe dat eraan toe gaat. Ook ga ik volgende week of de week erop met Elena mee naar het autisme centrum waar ik ook erg naar uit kijk. Op het gebied van onderzoek genoeg te zien en te doen dus!

M’n Italiaans gaat ook gestaag vooruit, het wordt iedere dag een beetje makkelijker. Verwacht niet dat ik het al echt spreek hoor, dat is toch nog echt een stapje te ver! Maar de simpele gesprekjes en vooral verhalen opvangen gaat al goed. Ik probeer zoveel mogelijk te oefenen ook buiten de lessen (wat nog best lastig is, aangezien mijn onderzoek helemaal in het Engels gaat) en hopelijk spreek ik het dan in augustus goed!

Sporten blijft lastig hier, ik weet niet wat het probleem is, een te harde baan, te enthousiast of wat dan ook.. Maar ik kan alweer niet normaal lopen. Dit keer is mijn achillespees de boosdoener, en aangezien je met een achillespees blessure echt niet mag lopen, ben ik maar begonnen met krachttrainingen omdat ik erachter ben gekomen dat ik gek word als ik een week niet sport, helemaal omdat ik zo druk ben. Dus zolang ik niet kan lopen ben ik (minstens) 3x per week in ‘palestra’ te vinden! Een voordeel is nu wel dat mijn huisgenootje zich heeft ingeschreven bij Health City hier om de hoek en een tweede persoon mag gratis mee, dus ik denk dat ik dit weekend de sportschool maar eens een bezoekje ga brengen. Verder hoop ik dat het snel over is, anders kom ik alsnog uit vorm terug en ik wil natuurlijk wel mee doen aan het NSK teams in september in Groningen dus ik moet enigszins fit zijn als ik op t vliegtuig stap. Maaaar, gelukkig is dat nog heel ver weg dus dat moet wel goed komen denk ik zo.

Verder de gezelligheid… Dat is na een paar stroeve eerste weken helemaal goed gekomen. De mensen die ik tijdens het welkomst weekend heb leren kennen, zijn heel gezellig en we zien elkaar iedere dinsdag en zaterdag bij de ‘Erasmusavonden’ en soms op vrijdagavond ook nog. Ik merk alleen wel verschil tussen het volgen van vakken of het doen van onderzoek. Waar de rest rustig op dinsdagavond tot laat kan blijven omdat ze de volgende dag vrij zijn, moet ik toch echt de tijd in de gaten houden en de meeste (niet alle ;) ) drankjes laten staan, als ik de volgende dag op tijd en fit op de faculteit wil zijn. Gelukkig gaat het me een stuk beter af dan ik had gedacht, waarschijnlijk ook omdat ik voor het eerst in tijden echt weekend heb, in plaats van zaterdag en/of zondag te moeten werken, waardoor ik wel optimaal van de vrijdagen en zaterdagen kan genieten. Hopelijk is het binnenkort mooi weer in het weekend (komende weken is het alleen doordeweeks mooi en in het weekend kouder en soms met regen, zul je net zien…), zodat er misschien een dagje Verona, Firenze of Milaan in zit.

Het weer, dat heerlijke warme Italiaanse weer. Afgelopen dagen heb ik alleen maar zon gezien, gisteren was het zelfs 18 graden! Echt ik kan me niet indenken dat ik hier ooit genoeg van ga krijgen (hier kom ik in augustus nog wel even op terug, kijken of ik dit dan nog vind). Op de fiets ‘s ochtends is het al zo warm dat als het nog even doorzet, ik zonder jas ga fietsen. Over dat fietsen, ik ben er twee weken terug achter gekomen dat ik al een maand enorm om fiets (oeps…). Toen het mooie weer begon te komen, kwamen ook ineens de fietsers (watjes zijn het, die Italianen!) en ik was verbaasd dat er zoveel mensen uit het zandpad voor m’n raam kwamen fietsen. Ik had al op google maps en allerlei andere kaarten gekeken maar nergens kon ik vinden waar ik dan uitkwam, aangezien het overal als doodlopende straat stond aangegeven. Ik besloot toch de proef op de som te nemen en wat bleek, deze route is maar liefst een kilometer korter dan wat ik eerst fietste en de gevaarlijkste kruising (waar ik al twee keer op een haar na ben aangereden…) ontwijk ik. Je kunt je wel indenken hoe dom ik me op dat moment voelde.. Maar ik weet het nu, dus mijn fietsafstand is gereduceerd tot 10km per dag (nog steeds meer dan voldoende :p).

Langzaamaan begin ik ook steeds meer weekenden te plannen, zo ben ik voor Pasen uitgenodigd om naar Cremona te komen en het weekend bij Luca en z’n vrouw te vieren. Daar zeg ik natuurlijk geen nee tegen! Ook voor de zomer zijn er al redelijk wat ideeën, het is altijd even wachten wat er daadwerkelijk van terecht komt, maar ik kijk er nu al naar uit.

Xx