16 februari

Ondertussen ben ik al ruim twee weken in Italië en bevalt het me steeds meer. Afgelopen weken ben ik langzaam aan steeds drukker bezig met m’n onderzoek. Ik heb zelfs een vrouwtje (rat welteverstaan) mogen steriliseren! Het was een kleine ingreep maar toch een operatie inclusief anesthesie en hechten, en ik ben verdomde trots op mezelf dat het gelukt is. Dat is het voordeel van een heel klein lab, je mag heel veel dingen doen. Mijn prof is bijvoorbeeld ook bezig met het opzetten van een privélab en daar komen nu langzaam de apparaten voor binnen. Deze week mag ik mee daar naartoe om alles te testen en gewoon eens te kijken wat er verder allemaal gaat gebeuren. Misschien liggen hier ook nog mogelijkheden voor mij! Verder was ik afgelopen week jarig en dat was niet onopgemerkt gebleven! Amelia, mijn labpartner, had een superlekkere chocoladetaart voor me gebakken en Elena, mijn kamergenootje, had een fotolijstje voor me gekocht ‘to picture my best moment in Italy’ samen met een superlief papiertje waar ze zowel in het Italiaans, als Engels als Nederlands me een fijne verjaardag wenste. Deze hangt nu aan m’n muur, die langzaamaan wat minder kaal beginnen te worden. Verder heb ik natuurlijk even met papa en mama geskyped en heel veel berichtjes van iedereen ontvangen, waarvoor dank allemaal!

Verder gaan de dagelijkse dingen ook steeds beter. Boodschappen doen kost me bijvoorbeeld ook steeds minder tijd. Klinkt heel stom, maar het is zo lastig als je iets wilt gaan koken en ze blijken hier bijvoorbeeld geen crème fraiche te hebben… Zie dan maar eens een fatsoenlijk alternatief te vinden.. Lang leve google translate! Verder is de grootste super waar ik naartoe ga werkelijk waar mega groot en stiekem is boodschappen doen gewoon erg leuk, en supergoed voor m’n Italiaans natuurlijk! Ik begin al steeds meer te verstaan en te lezen, maar volgende week begint m’n cursus eindelijk. Ik ga naar twee verschillende lessen toe, omdat ik bang ben dat ik net tussen twee niveaus in zit. Ik ben geen absolute beginner meer, maar ik ben zoals met alle talen een ramp met grammatica en daar zijn ze op het tweede niveau al een stuk verder mee. Gelukkig mag ik beide gewoon proberen en dan volg ik vanaf de week erop twee avonden per week Italiaans!

Naast m’n onderzoek ben ik hier ook sinds vorige week begonnen met atletiek. De baan was de eerste avond dat ik er was enorm besneeuwd en er was maar 1 baan vrij, maar gelukkig is dat nu al een stuk beter (als is de sneeuw nog steeds niet weg, zelfs niet na een weekend regen!). Interessant detail, mijn trainer zit in een rolstoel en heeft, vooral om mij iets uit te leggen, nog wel eens een van de jongens waar ik mee train, nodig om een oefening voor te doen. Verder begrijp ik nu de oefeningen bijna allemaal in het Italiaans, gelukkig is veel hetzelfde als thuis. Helaas had ik in de week voor de verhuizing en de week erna nauwelijks getraind waardoor ik de hele afgelopen week mank heb gelopen van de pijn in mijn kuiten. Na twee weken weinig doen, is het geen goed idee om de hele training op spikes te doen.. Helaas was er geen alternatief omdat de baan een ijsplaat was, maar goed dat heb ik geweten ook. Vanavond ging het alweer een stuk beter, al vrees ik dat het morgen ook weer pijn lijden wordt na de krachtraining en het 3km uitlopen van vanavond… Ach als ik gewoon weer 3 keer per week kan trainen, denk ik dat dat snel beter moet gaan!

Ik heb afgelopen week mijn ticket terug geboekt: 25 augustus kom ik weer naar Nederland, dus mocht iemand nog een vakantieadresje zoeken in augustus: ik ben overal voor in! Ook ben ik al uitgenodigd om met Luca (mijn dagelijks begeleider) en z’n vrouw deze lente een keer een weekendje mee naar Sirmione aan het Gardameer te gaan, en wil Amelia me een keer meenemen naar het themapark wat in de buurt van het Gardameer ligt. Leuke dingen in het vooruitzicht dus!

Un bacio e fino alla prossima volta!